کد مطلب:284746 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259
همدلی برای یاری امام عصر
برای غیبت و نهان زیستی امام عصر علیه السلام حكمتهای زیادی گفته می شود كه از آن جمله تعلل و بی وفایی مردم است. خواجه نصیرالدین طوسی درباره آن حضرت می نویسد: وجوده لطف. و تصرفه لطف آخر. و غیبته منا.: [1] وجود آن حضرت لطف است، و تصرفش لطف دیگر. و غیب و نهان زیستی او از ماست. اگر مردم خواهان ظهور آن حضرت هستند، باید همگی در این جهت وحدت قلبی داشته باشند و این وحدت مقدس را در كردار خویش نیز آشكار سازند. در
[ صفحه 33]
امتهای پیشین هم اگر پیامبری غیبت اختیار می كرد، چنانكه مردم همگی یكدل و همنوا شد و از خدا درخواست بازگشت پیامبر را می كردند خدای خواست آنان را اجابت می كرد. [2] این راه توسط امام عصر علیه السلام به ما نیز پیشنهاد شده. آن حضر در توقیعی رفیع خطاب به شیخ مفید (413 ق) می فرماید: لو ان اشیاعنا - وفقهم الله لطاعته - علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم، لما تاخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعاده بمشاهدتنا علی حق المعرفه و صدقها منهم بنا، فما یحسبنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نكرهه و لا نوثره منهم. [3] .
اگر شیعیان ما - كه خدای آنان بر طاعتش توفیق دهاد - در راه وفا به پیمانی كه بر دوش دارند همدل
[ صفحه 34]
بودند، بركت لقای ما از ایشان وا پس نمی افتاد و سعادت دیدار ما برای آنان زودتر دست می داد، دیداری كه با شناخت حقیقی و درست ایشان نسبت به ما، همراه باشد. پس ما را از ایشان دور نمی دارد جز رفتار ناپسند كه به ما می رسد و ما آن را از ایشان شایسته نمی دانیم.
[ صفحه 35]
[ صفحه 33]
امتهای پیشین هم اگر پیامبری غیبت اختیار می كرد، چنانكه مردم همگی یكدل و همنوا شد و از خدا درخواست بازگشت پیامبر را می كردند خدای خواست آنان را اجابت می كرد. [2] این راه توسط امام عصر علیه السلام به ما نیز پیشنهاد شده. آن حضر در توقیعی رفیع خطاب به شیخ مفید (413 ق) می فرماید: لو ان اشیاعنا - وفقهم الله لطاعته - علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم، لما تاخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعاده بمشاهدتنا علی حق المعرفه و صدقها منهم بنا، فما یحسبنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نكرهه و لا نوثره منهم. [3] .
اگر شیعیان ما - كه خدای آنان بر طاعتش توفیق دهاد - در راه وفا به پیمانی كه بر دوش دارند همدل
[ صفحه 34]
بودند، بركت لقای ما از ایشان وا پس نمی افتاد و سعادت دیدار ما برای آنان زودتر دست می داد، دیداری كه با شناخت حقیقی و درست ایشان نسبت به ما، همراه باشد. پس ما را از ایشان دور نمی دارد جز رفتار ناپسند كه به ما می رسد و ما آن را از ایشان شایسته نمی دانیم.
[ صفحه 35]
[1] كشف المراد:388.
[2] كمال الدين 130:1 و 132.
[3] الاحتجاج 602:2.